Η Δημοκρατία της Μάλτας είναι ένα μικρό πυκνοκατοικημένο κράτος που αποτελείται από ένα αρχιπέλαγος εφτά νησιών στο μέσο της Μεσογείου, νότια της Σικελίας σε απόσταση μόλις 93km με το κανάλι της Μάλτας, με επίσημη γλώσσα τα Μαλτέζικα και Αγγλικά και πληθυσμό 425.000 κατοίκων. Μόνο τα τρία μεγαλύτερα νησιά Μάλτα, Γκόζο και Καμίνο κατοικούνται. Έχει πρωτεύουσα την Βαλέτα (7.000 κάτοικοι) και μεγαλύτερη πόλη την Μπιρκικάρα.
Η Μάλτα κατοικείται από το 5200 π.Χ. με ένα σημαντικό προϊστορικό νεολιθικό πολιτισμό χαρακτηριζόμενο από μεγαλιθικά κτίσματα, με τα πρώτα κτίσματα να χρονολογούνται το 3500 π.Χ., με το πλέον πιθανόν να έγιναν από Ελληνικά φύλα που αποδεδειγμένα αποίκησαν τα νησιά το 1000 π.Χ. ως ορμητήριο για εξερευνήσεις και εμπόριο στη Μεσόγειο και ονόμαζαν το νησί Μελίτα (συνδέεται με την λέξη μέλι) και έτσι προέκυψε η ονομασία Μάλτα.
Τα νησιά κατοικήθηκαν από Φοίνικες, Καρχηδόνιους, Ρωμαίους, υπό την κατοχή των οποίων ευημέρησαν, αλλά και οι Βυζαντινοί, οι Άραβες, οι Νορμανδοί της Σικελίας, οι Ισπανοί, οι Σταυροφόροι, ο Ναπολέων, οι Βρετανοί με την ανεξαρτησία από την αποικιοκρατία το 1964.
Η Μάλτα είναι μέλος της ΕΕ από το 2004 και μέλος της Ευρωζώνης από το 2008. Από το 2004 καθιέρωσε ως νόμισμα το ευρώ.
Με κλίμα μεσογειακό- εύκρατο με ήπιους βροχερούς χειμώνες και ξηρά καλοκαίρια.
Μέχρι το 1800 η Μάλτα είχε λίγες βιομηχανίες εκτός από το βαμβάκι, τον καπνό και την ναυπηγική. Το ναυπηγείο χρησιμοποιήθηκε από τους Βρετανούς για στρατιωτικούς σκοπούς. Στον πόλεμο η οικονομία της Μάλτας ευημερούσε λόγω της στρατηγικής της θέσης. Αυτό φάνηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κριμαίας, το 1854, και επηρέαζε όχι μόνο όσους είχαν κάποιο στρατιωτικό ρόλο, αλλά και τους τεχνίτες.
Το 1869 το άνοιγμα της Διώρυγας του Σουέζ ωφέλησε ιδιαίτερα την οικονομία της Μάλτας, καθώς πολλαπλασιάσθηκαν τα πλοία που χρησιμοποιούσαν το λιμάνι ως διακομιστικό σταθμό για ανεφοδιασμό, γεγονός που απέφερε οφέλη στον πληθυσμό του νησιού.
Σήμερα οι κύριες πηγές της οικονομίας της Μάλτας είναι ο ασβεστόλιθος, η καλή γεωγραφική της θέση και το παραγωγικό ανθρώπινο δυναμικό της. Παράγει μόνο το 20% των αναγκών της σε τρόφιμα, έχει λιγοστές προμήθειες πόσιμου νερού και δεν έχει δικές της πηγές ενέργειας.
Η οικονομία της βασίζεται στο διεθνές εμπόριο (ως σταθμός πλοίων), την βιομηχανία (ηλεκτρονικών και υφασμάτων) και τον τουρισμό, που τα τελευταία χρόνια, έχει αυξηθεί εντυπωσιακά.
Στο νησί υπάρχει ελληνική μειονότητα, μόνιμα εγκαταστημένη.
Οι επισκέψεις στις καστροπολιτείες της Μάλτας είναι ένα αληθινό βύθισμα στην ιστορία. Οι κατακτητές άφησαν το αποτύπωμά τους: οι πρώτοι άποικοι τους μεγαλιθικούς ναούς, οι Άραβες όμορφες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, οι ιππότες παλάτια και φρούρια, οι Βρετανοί κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους και την οδήγηση στα αριστερά.
Η Μάλτα αποτέλεσε σταυροδρόμι πολιτισμών, με Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO), εκπληκτικούς κήπους (Upper Barrak), αναγεννησιακά αγάλματα, παραστάσεις σε τοίχους και δάπεδα ναών, κάστρα (που αναγεννιούνται με εκδηλώσεις-αναπαραστάσεις).
Έτσι, σήμερα θυμίζει τα πάντα ταυτόχρονα: τα μαλτέζικα ακούγονται σαν κοκτέιλ αραβικών και ιταλικών, η μαλτεζόπετρα (αυτό το υπόλευκο, φωτεινό, δομικό υλικό) δίνει μια αραβική απόχρωση στο τοπίο. Η εξοχή, τα πεύκα, οι ξερολιθιές, η τιρκουάζ θάλασσα υπενθυμίζει ότι βρίσκεσαι σε μεσογειακό κράτος.
Σε όλες τις πόλεις της Μάλτας τα σπίτια έχουν κλειστά μπαλκόνια σε όλα τα χρώματα –μόδα που ήρθε από τους Μαυριτανούς. Επίσης, κάθε σπίτι έχει δικό του όνομα, το οποίο αναγράφεται δίπλα στην πόρτα, αλλά και κάθε δρόμος τον δικό του Άγιο –του οποίου το άγαλμα βρίσκεται σε κάποια γωνία.
Η Κουζίνα της περιέχει την σπιρτάδα της Σικελίας, την κάψα του Μαγκρέμπ, αλλά και επιρροές από την Αγγλία και την Προβηγκία. Οι πολυάριθμες festas, τα πανηγύρια προς τιμή των Αγίων κάθε πόλης, αποθεώνουν την ρωμαιοκαθολική θρησκευτική αισθητική, με τα λάβαρα, τα χρωματιστά αγάλματα των Αγίων και τις λιτανείες, εικόνες που σίγουρα έχετε συναντήσει στις δεκάδες ταινίες που έχουν γυριστεί εδώ (Τροία, Μονομάχος, Εξπρές του Μεσονυκτίου και δεκάδες άλλες).
Φρέσκα τοπικά ψάρια, μπιφτέκια, παραδοσιακός λαγός στιφάδο, πεντανόστιμες φράουλες, όλα σε μεγάλες μερίδες και συνοδευόμενα στο τέλος με ντόπιο καφέ με ελαφρά γεύση μπαχαρικών.
Μην ξεχάσουμε τα εξαιρετικά τοπικά κρασιά που μπορείτε να τα απολαύσετε σε αυθεντικά wine bars. Κάθε χρόνο η μικρή Μάλτα δέχεται τουρίστες τετραπλάσιους από τον πληθυσμό της.